10 ข้อคิดจากหนัง ZOM 100: Bucket List of The Death หนังที่ปลุกให้คนทำงานรู้ใจตัวเองเสียที เลิกฝันทำสิ่งที่อยากทำก่อนตาย แต่ต้องทำเดี๋ยวนี้
หนังเปิดฉากแรกมา ทำให้อาจเข้าใจผิดได้ว่า นี่คือหนังตอบโจทย์สำหรับคนที่เพิ่งเริ่มทำงานหรือเหล่า First Jobber เท่านั้น แต่เปล่าเลย หนังไม่ได้จำกัดวงแคบแค่นั้น แต่ทำให้คนทำงานในทุกกลุ่ม ทุกประเภทที่ดูอยู่ลุกขึ้นมาหาความหมายของชีวิตจากงานที่เราทำต่างหาก และนี่คือ 10 ข้อคิดที่ได้ จากหนังเรื่องนี้
1. ถามตัวเองให้แน่ๆ ถามให้ชัดๆ ว่างานที่ทำอยู่ ตอบโจทย์ชีวิตหรือยัง สิ่งที่ทำอยู่ให้คุณค่ากับชีวิต หรือมีความหมายแค่ไหนที่เราต้องใช้เวลาทุ่มเททำมันทุกวัน? ทำไมต้องปล่อยให้คำว่างาน จำกัดกรอบการใช้ชีวิตของตัวเอ
2. งานหนักไม่เคยฆ่าใครตาย ไม่จริงเราก็เห็นข่าวน่าเศร้าอยู่บ่อยๆ ว่างานที่มันหนักหนาเกินพลังงานชีวิตที่เราจะแบกรับไว้ได้ มันพรากลมหายใจผู้คนผ่านโรคภัยได้ตลอดเวลา คำถามก็คือ ชีวิตที่แลกกับงานที่ทำอยู่นั้น คุ้มค่าพอจะแลกกันมั้ย? ถ้าไม่ แล้วทำไมต้องทน?
3. ถ้าแลกชีวิตกับสถานะที่ไม่ต้องตกงาน แต่งานไร้ชีวิต แถมพรากการใช้ชีวิตของเราไป ตื่นเช้ามาทำงานจนดึก ควบกะยันเช้า น็อครอบ และวนเป็นวงจร กลายเป็นวัฏจักรชีวิตเช่นนี้ ยังอยากจะทำอยู่หรือ? ทำเพื่ออะไร?
4. อย่าลืมความสดใสเมื่อแรกเข้าทำงาน
หลายต่อหลายคนทนทำงานที่ไม่ตอบโจทย์ชีวิตมาเนิ่นนานหลายเดือน หลายปี งานนับวันยิ่งมากขึ้น แต่ความก้าวหน้าสวนทางกับกองงาน คำถามที่ต้องตอบตัวเองให้ได้ก็คือ นี่คือหนทางที่เราต้องการเชี่ยวชาญ หรือเป็นประสบการณ์ที่เราต้องการหรือไม่ ถ้าไม่ ต้องตอบตัวเองให้ได้ว่าทำไมต้องทนจมปลักอยู่กับมัน
5. อย่าตกเป็นทาสความพอใจของผู้คน เพียงเพราะคำชม เยินยอ ไม่ใช่ผลลัพทธ์ที่มาจากอิทธิพลของงานที่เราสร้างสรรค์ เราจะเห็นน้องใหม่ เด็กฝึกงาน สารพัดผู้เริ่มต้นทำงานในที่ใหม่ ไปจนถึงคนที่ทำงานมานานแต่เป็นกลุ่มคนที่ไม่อยากขัดใจคน อยากทำให้คนพอใจ มักจะถูกใช้ให้ทำงานนอกขอบเขตงาน ไม่ว่าจะเป็นถ่ายเอกสาร ชงกาแฟ รับ-ฝากซื้อของหิ้วกลับออฟฟิศ สารพัดคำขอที่ทำให้ผู้ถูกใช้ดูเป็นคนมีน้ำใจเมื่อช่วยเหลือ แต่ถ้ามันมากไปควรหัดปฏิเสธ
งานที่ดีคืองานที่ทำให้เราเติบโตทั้งทางความคิด จิตใจ และความสามารถ ไม่ใช่งานไพร่ทาส ที่ตอบสนองอารมณ์ผู้ใช้งานไปวันๆ เท่านั้น
6. ถามตัวเองให้ดี งานที่ทำอยู่ทำให้เรากลายเป็นซอมบี้หรือไม่? งานซอมบี้คืองานที่ไม่ทำให้เราเติบโต ไม่ว่าจะทางใดก็ตาม แล้วเราจะแลกเวลาที่มีคุณค่าวันละ 8 ถึง 10 ชั่วโมงต่องานซอมบี้นั้นไปอีกนานเท่าไร
7. เมื่อพบว่างานที่ทำไม่ใช่หนทางที่ปรารถนา ต่อให้ต้องแบกอีกกี่ชีวิตไว้ข้างหลัง จงเรียนรู้ที่จะหาหนทางใหม่ๆ ในชีวิตให้เจอ ไม่ใช่ทำไป แบกไป จนในที่สุดก็เละ
หนทางใหม่ๆ ในชีวิต วันนี้ไม่เจอ พรุ่งนี้ก็ต้องเจอ หาไปเรื่อยๆ ทุกวัน จนกว่าจะเจอ คนที่เราแบกอยู่เขาคงไม่มีความสุขเหมือนกัน ถ้ารู้ว่าเราต้องกล้ำกลืนฝืนใจทำงานเหล่านั้น งานที่ใช่ จะผลักดันให้เรามีความคิดสร้างสรรค์ตลอดเวลา มีพลังขับเคลื่อนผลงานอยู่เสมอ ไม่ใช่งานที่ดูดกลืนชีวิต
8. ถามตัวเองว่ามีสิ่งที่อยากทำก่อนตายให้สำเร็จหรือไม่? ถ้ามี ถามตัวเองอีกที แล้วทำไมต้องทำก่อนตาย ทำไมไม่ทำเลย?
ใครจะรู้ล่วงหน้าว่าตัวเองจะตายเมื่อไร? รู้ได้อย่างไรว่าก่อนตายจะมีแรงทำไหว จะมีเวลาเหลือพอที่จะทำได้ครบไหม? จงเรียนรู้ที่จะหาทางลงมือทำสิ่งที่อยากทำไปทุกๆ วัน เอาสิ่งที่อยากจะทำมาอยู่ในแพลนของแต่ละวันที่ต้องทำ ไม่ต้องรอให้ใกล้เวลาที่จะตายแล้วค่อยทำ เรามีความสุขจากสิ่งที่ทำในทุกๆ วันได้ ไม่ต้องเสียเวลารอ
9. คนที่เห็นแก่ตัว เขาจะหาทางเอาตัวรอดได้เสมอ
ไม่ต้องห่วงเขา ห่วงตัวเองบ้าง
ต้องบอกว่า ถ้าดูเรื่อง ZOM 100 จะปรากฏภาพใครสักคนหนึ่งในเรื่อง ที่ทำให้เรารู้สึกเกลียดได้ตลอดเวลา ประมาณว่า คนคนนี้สามารถชั่วได้อีก ชั่วได้อีก แบบไม่มีที่สิ้นสุด ต่อให้เรายื่นมือช่วยเหลือเขาสักแค่ไหน เขาจะหาทางเอาตัวรอดได้เสมอแม้ว่าเรากำลังจะตายต่อหน้าเขาจากการช่วยเหลือเขาก็ตาม
ครั้งแรกอาจเป็นการเรียนรู้กัน ครั้งที่สองอาจเป็นเรื่องพอเข้าใจได้ ครั้งที่สามน่าจะเป็นนิสัยที่สั่งสมมานาน แก้ไขไม่ได้แล้ว พระเอกเรื่องนี้ให้อภัยคนเก่งมาก ถ้าเป้าหมายชีวิตของเราไม่ใช่การเป็นฮีโร่ของใคร จงเรียนรู้ที่จะปฏิเสธ และเลือกคบคนบ้าง คบคนที่เน้นแต่ตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางจักรวาลอย่างเดียวคือการเปิดหนทางที่ทำให้เราสิ้นเปลืองพลังงานชีวิตเพิ่มขึ้น
10. ควรกำหนดขอบเขตงานให้พอดี แบ่งเวลาไปใช้ชีวิตบ้าง
งานไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต แต่เราต้องแบ่งเวลาที่มีอย่างจำกัดในชีวิตไปทำอย่างอื่นบ้าง หาทางเพิ่มทักษะ เพิ่มความรู้ เพิ่มประสบการณ์ใหม่ๆ ให้ตัวเอง แบ่งเวลาให้มิตรสหาย ครอบครัว และคนที่คุณรักบ้าง
เมื่อถอดตำแหน่งออก คุณก็เป็นมนุษย์คนหนึ่ง อย่าปล่อยให้งานดูดกลืนชีวิต
ที่มา – ZOM 100: The Bucket List of the Death
ติดตามข่าวสารจาก Brand Inside ได้จาก Facebook ของเรา